Μια από τις κυριότερες δυνατότητες της Θεοσοφίας είναι η επεξηγηματική φύση της. Μας παρέχει εγκυκλοπαιδική γνώση, στοιχεία για ένα βιώσιμο παγκόσμιο πρότυπο ή υπόδειγμα, όπως λέει η σύγχρονη επιστήμη, μέχρις ότου φθάσουμε μόνοι μας στη γνώση...

Διάλεξη "Μπλαβάτσκυ 2001" από τον Τζέφρεϋ Φάρδινγκ που δόθηκε στην Καλοκαιρινή Σχολή της Θεοσοφικής Εταιρείας στο Γουίντσεστερ της Αγγλίας, στο Κολλέγιο Κινγκ Άλφρεντ την Κυριακή 29 Ιουλίου 2001

... Η Θεοσοφία είναι στο σύνολό της μια πλήρης γνώση της Φύσης όπου ο άνθρωπος παίζει πρωταρχικό ρόλο. Το ανθρώπινο βασίλειο αποτελεί ένα στάδιο ζωτικής σημασίας, στο τεράστιο εξελικτικό πρόγραμμα, όταν ο «Άνθρωπος», ο στοχαστής, γεννιέται. Η γνώση της Θεοσοφίας κερδίζεται από γενιές εκπαιδευμένων ερευνητών, μυημένων στα Αρχαία Μυστήρια. Διατείνεται ότι είναι μια έκφραση της Αλήθειας, η πραγματικότητα της ύπαρξης. Επομένως, δεν είναι ζήτημα εικασίας ή δοξασίας. Η ίδια η Φύση θεωρείται ως ένα σύνολο όλων εκείνων που την αποτελούν κατά ιεραρχική σειρά από τα κατώτερα μέχρι τα ανώτερα όντα, από τα στοιχεία που περιλαμβάνουν την ύλη του αντικειμενικού μας κόσμου μέχρι την εξελικτική κλίμακα μέσα από το βασίλειο της Φύσης, προς τον άνθρωπο και ακόμα πιο πέρα, μέχρι το βασίλειο του υπερανθρώπινου. Η Θεοσοφία θέτει ως προϋπόθεση βαθμίδες υπεράνθρωπων όντων τα οποία, ως συλλογικά όντα με τη συσσωρευμένη σοφία τους και γνώση, αποτελούν τους «δημιουργούς» και τους «άρχοντες» του πλανητικού μας συστήματος.

Η Θεοσοφία μας λέει ότι στον πυρήνα όλων των πραγμάτων υπάρχει μια κοινή Ουσία. Αυτή η ουσία εκδηλώνεται ως «Ζωή». Καθετί είναι προικισμένο με αυτήν. Δεν υπάρχει νεκρή ύλη. Παρόμοια, καθετί έχει ένα βαθμό αισθαντικότητας ακόμα κι αν περιορίζεται απλώς στην ικανότητα της ανταπόκρισης ή μόνον του «αισθήματος», δηλαδή να αντιδρά σε εξωτερικά ερεθίσματα ακόμα και στη μνήμη. Στις πιο εξελιγμένες της μορφές η αισθαντικότητα γίνεται συνειδητότητα. Αυτή η αισθαντικότητα εκδηλώνεται κατ' αρχήν στις κατώτερες στοιχειακές μορφές ή στα ορυκτά, προχωρεί μέσα από τις πιο σύνθετες των φυτών και ζώων και καταλήγει στην πλήρη συνειδητοποίηση του ανθρώπου. Κατόπιν περνά όλες τις διαβαθμίσεις και φθάνει σε επίπεδα επίγνωσης αφάνταστου μεγαλείου για το δικό μας στάδιο της εξέλιξης. Εξαιτίας των αναπτυγμένων ιδιοτήτων και της εξαγνισμένης πνευματικής τους φύσης αυτοί οι νέοι κάτοικοι του ύψιστου επιπέδου του Όντος μπορούν να θεωρούνται θεοί. Μπορούν να κληροδοτήσουν στους ανθρώπους, που είναι σε θέση να τα εκφράσουν, τα πιο ευγενή και ευεργετικά ερεθίσματα ακριβώς όπως τα έχουν αναπτύξει οι ίδιοι. Αυτά τα ερεθίσματα αυξάνονται αριθμητικά καθώς ο άνθρωπος ανέρχεται την κλίμακα της εξέλιξης.

Τότε οι δυνατότητες της Θεοσοφίας μπορούν να εκτιμηθούν ανάλογα με το πως επηρεάζουν τη συμπεριφορά. Τούτο, ιδιαίτερα, συμβαίνει με τον ίδιο τον άνθρωπο και όλη την ανθρώπινη κατάσταση. Δώδεκα όψεις αυτών των δυνατοτήτων μπορούν εύκολα να προσδιοριστούν:
1. Η ιδέα της Θεότητας στο Σύμπαν και στον Άνθρωπο. 2. Η Απόκρυφη Σύσταση του Ανθρώπου και τα Επίπεδα του Όντος. 3. Ο Θείος Νόμος που ρυθμίζει το σύνολο της συμπαντικής διαδικασίας. 4. Η Εξέλιξη, Ζωή εν τω γίγνεσθαι, η μεγαλειώδης πορεία προς την τελειότητα. 5. Η ιδέα της Μετενσάρκωσης σε σχέση με τους Κύκλους του Γίγνεσθαι. 6. Θρησκεία: όλα τα συστήματα για την καθοδήγηση του Ανθρώπου στο πνευματικό του ταξίδι. 7. Μεταθανάτιες καταστάσεις, Πνευματισμός και Παραφυσικές καταστάσεις. 8. Οικολογία, μια φιλική σχέση προς τη Φύση. 9. Η διευθέτηση της κοινωνίας: ελευθερία μέσα σε ένα πλαίσιο σοφών νόμων. 10. Η Εκπαίδευση: η ενστάλαξη υγιών αξιών και σωστής καλλιέργειας για το άτομο. 11. Η Επιστήμη: οι απόπειρες του ανθρώπου να αντιληφθεί τα έργα της Φύσης. 12. Οι Τέχνες, η Υγεία, η Ψυχολογία και η Παραψυχολογία.
Μερικοί μαθητές της Θεοσοφίας μπορεί να αναρωτηθούν γιατί η περίφημη Κοσμολογία της Θεοσοφίας δεν έχει αναφερθεί. Η Κοσμολογία, όταν μελετάται σε βάθος, δίνει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα ως προς το πως γίνονται τα πράγματα και είναι έτσι όπως τα βλέπουμε. Και βεβαίως τα «πράγματα» εδώ περιλαμβάνουν όλα εκείνα που για μας στο φυσικό επίπεδο δεν είναι μόνο αντικειμενικά αλλά και υποκειμενικά και αφορούν την εσωτερική μας φύση. Αυτή, όμως, η Κοσμολογία ή η παραδοχή της δεν συνιστά δυνατότητα προς όφελος της ανθρωπότητας επί του παρόντος. Μια από τις κυριότερες δυνατότητες της Θεοσοφίας είναι η επεξηγηματική φύση της. Μας παρέχει εγκυκλοπαιδική γνώση, στοιχεία για ένα βιώσιμο παγκόσμιο πρότυπο ή υπόδειγμα, όπως λέει η σύγχρονη επιστήμη, μέχρις ότου φθάσουμε μόνοι μας στη γνώση...

Συμπέρασμα.... Η ΕΣΧΑΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ. «Η πρακτική Θεοσοφία δεν είναι μια Επιστήμη αλλά αγκαλιάζει κάθε επιστήμη στη ζωή, ηθική και φυσική. Εν ολίγοις μπορεί δικαίως να θεωρηθεί ως ο παγκόσμιος προγυμναστής, ένας δάσκαλος παγκόσμιας γνώσης και εμπειρίας και μιας ευρυμάθειας που όχι μόνο βοηθάει και οδηγεί τους μαθητές του σε επιτυχείς εξετάσεις κάθε επιστημονικής ή ηθικής υφής στην επίγεια ζωή αλλά τους προετοιμάζει για τις ζωές που θα έρθουν, εάν και εφόσον αυτοί οι μαθητές μελετήσουν το σύμπαν και τα μυστήριά του και τα αφομοιώσουν....»

***Το βιβλίο αυτό είχε εκδοθεί από το Κέντρο Μεταφυσικής Ενημέρωσης το 2002***

Αυτό το βιβλίο υπάρχει και με ελαφρές φθορές - γρατζουνιές στο εξώφυλλο ή στο οπισθόφυλλο ή κάποιες σελίδες είναι τσαλακωμένες οι οποίες όμως διαβάζονται κανονικά. Εάν δεν σάς ενοχλεί με αυτά τα ελαττώματα, πατήστε εδώ και θα γίνει ανακατεύθυνση στο ίδιο βιβλίο στην κατηγορία ''Ταλαιπωρημένα'' των εκδόσεων Τετρακτύς με έκπτωση περίπου 35% ###