Λογοτεχνία Ο Δαιμονικός Εραστής από την Ντάϊον Φόρτσουν (Dion Fortune) Τίτλος Πρωτοτύπου: The Demon Lover Μετάφραση: Θεόδωρος Σιαφαρίκας H Dion Fortune, στα διηγήματά της αυτά, με μέσο την εξαιρετική της πένα, μάς «ταξιδεύει» και μάς μαθαίνει το

Ο Δαιμονικός Εραστής από την Ντάϊον Φόρτσουν (Dion Fortune)
Τίτλος Πρωτοτύπου: The Demon Lover
Μετάφραση: Θεόδωρος Σιαφαρίκας

H Dion Fortune, στα διηγήματά της αυτά, με μέσο την εξαιρετική της πένα, μάς «ταξιδεύει» και μάς μαθαίνει τους Νόμους και τις Αρχές του Αποκρυφισμού και του Μυστικισμού.

Ας μην ξεχνάμε ότι τα πάντα μπορούν να ειπωθούν μέσω του Μύθου....

Ακολουθώντας τη διήγησή της, σε κάθε της ιστορία μαθαίνουμε τόσα πολλά με την πλοκή και τη ροή των ιστοριών της, ώστε έχουμε την αίσθηση ότι έχουμε ταξιδέψει στο Χρόνο και στο Χώρο, αποκομίζοντας τη Γνώση που οι Αναζητητές ψάχνουν.

Ας την ακολουθήσουμε...

Πολύ στενά τα όρια ανάμεσα στο δαιμονικό και το θείο για τον Λούκας. Τυφλωμένος από την άκρατη δίψα του για δύναμη και εξουσία, παραμερίζει αξίες και ιδανικά, προκειμένου να αποκτήσει τα ανώτερα μυστικά της απόκρυφης γνώσης.

Στο δαιμονικό του παιχνίδι εμπλέκει την πανέμορφη και αγνή Βερόνικα και υφαίνει το δολοπλόκο ιστό του γύρω από αυτήν, δίχως ποτέ να φανταστεί ότι το θύμα γίνεται θύτης του.

Η τιτάνια σύγκρουση ξεσπά, καθώς τα αντίθετα αντιμάχονται μέσα του και όταν επέρχεται η λύτρωση, τότε πλέον είναι ανάλογη μιας ψυχής που βάδιζε πάντοτε πάνω στην κόψη του ξυραφιού.

Σάς παραθέτουμε ένα απόσπασμα για να αντιληφθείτε την εξαιρετική γραφή της συγγραφέως η οποία με μυθιστορηματικό τρόπο παραθέτει αρχές και νόμους του αποκρυφισμού, που ίσως... δύσκολα να μπορούσαν να παρατεθούν (και να γίνουν κατανοητά) σε ένα σύγγραμμα/δοκίμιο κλπ.... Απολαύστε (ένα μικρό μέρος του έργου) και αφεθείτε... :

...Ένα χαμόγελο διαγράφηκε στα χείλη της Βερόνικα και έδειχνε να απαντάει σε κάποιο χαιρετισμό. Βλέποντάς την, ο Λούκας γνώριζε πως είχε περάσει σε άλλα πεδία. Ο ίδιος είχε πουλήσει την ψυχή του για να αποκτήσει δικαίωμα εισόδου σε αυτά. Κάτι μέσα στη φύση της, της έδωσε το κλειδί μιας πύλης κλειστής για εκείνον. Την παρατηρούσε και περίμενε, ανίκανος να την ακολουθήσει. Θυμήθηκε τότε που μια άγνωστη Δύναμη μεσολάβησε για την προστασία της, χτυπώντας τον απότομα στο δρόμο για το Μπράιτον. Είχε έρθει από ένα τέτοιο πεδίο και ο Λούκας αναρωτιόταν τι είδους ψυχή ήταν εκείνη που λειτουργούσε μέσα από την παιδιάστικη προσωπικότητα της Βερόνικα. Θα πρέπει να ήταν αρχαία ψυχή, υψηλά μυημένη για να μπορεί να έχει επαφή με αυτά τα επίπεδα. Ο Λούκας απορούσε γιατί δεν είχε ανακαλύψει τη θέση της πιο πριν. Πίστευε πως ήταν ένα μικρό, πρωτόγονο ανεξέλικτο πλάσμα, ενώ εκείνη ήταν εξελιγμένη πέρα από όσο μπορούσε να μεταβιβάσει ο εγκέφαλός της.

Η αθάνατη ψυχή της επισκίαζε μάλλον, παρά ήταν ενσαρκωμένη στο σώμα της Βερόνικα Μεϊνγουέρινγκ και η προσωπικότητα που είχε δομηθεί από τις εμπειρίες της παρούσας ζωής της είχε δώσει ελάχιστες ενδείξεις για αυτό που βρισκόταν από πίσω. Ο Λούκας υπέθεσε πως δεν είχε ανάγκη να ενσαρκωθεί για λογαριασμό της. Η γη δεν είχε να διδάξει τίποτε σε μια ψυχή τέτοιου είδους. Η θέση της βρισκόταν αλλού. Θα μπορούσε να το είχε μαντέψει αυτό από το γεγονός πως η Βερόνικα δεν είχε ούτε επιθυμίες, ούτε δυσαρέσκειες. Για πιο λόγο λοιπόν βρισκόταν εδώ; Υπήρχε κάτι που την κρατούσε δέσμια. Κάποιος κρίκος είχε απομείνει ανάμεσα σε αυτήν και τούτο το πεδίο ύπαρξης. Ο Λούκας ήξερε καλά ότι σε περασμένες ζωές είχαν βαδίσει το ίδιο μονοπάτι και είχαν εργαστεί μαζί στο ίδιο απόκρυφο έργο. Δεν υπάρχει ισχυρότερος δεσμός από αυτόν. Αντέχει, ακόμα και όταν έχουν σπάσει τα νήματα της αγάπης και του μίσους. Ο Λούκας είχε χάσει τα ίχνη της μετά την τελευταία μοιραία ενσάρκωσή του στην Αβινιόν. Τότε εκείνη είχε διαλέξει οριστικά τη Λευκή, ενώ αυτός τη Μαύρη Ατραπό και είχε πληρώσει με την ζωή του τούτη την εκλογή. Εκείνη η εποχή μπορεί να υπήρξε σκοτεινή από πολλές απόψεις και οι πιο σοφοί της να ήταν αδαείς σε σχέση με τη σημερινή γνώση....